Hyperventilatie, een simpele verklaring

Hyperventilatie is nauw verwant met angst en zelfs met agorafobie, maar tweelingbroerjes zijn het zeker niet.

Werking van de ademhaling

De ademhaling kunnen we controleren, maar gebeurt grotendeels automatisch, je moet er m.a.w. niet aan denken te gaan ademhalen. Willen we het automatisme verstoren, dan gaat dat (door bijv. de adem in te houden).

Eén van de afvalstoffen van ons lichaam is kooldioxide (CO2), dat zich in het bloed bevindt. Onze spieren produceren deze afvalstof bijv. wanneer ze gebruikt worden. Ben je fel aan het sporten, dan zit er veel kooldioxide in je bloed en moet er zuurstof aangevuld worden om een evenwicht te bekomen. Het gevolg is dat je automatisch sneller gaat ademen.

Hyperventilatie is een toestand waarbij er te weinig CO2 in het bloed zit, bijv. omdat je te snel gaat ademen zonder daarvoor meer kooldioxide te produceren, bijv. omdat je niet aan het sporten bent.

Ook dit is één van de geweldige reacties van ons lichaam op onze omgeving. Stel, je staat in de savanne en in de verte zie je een leeuw naar je toelopen. Hij is nog veraf, maar heeft je gezien.

Je krijgt een hevige angstrilling door je lichaam (extra adrenaline e.a.) en je ademhaling versnelt aanzienlijk. Je lichaam probeert een extra hoeveelheid zuurstof aan te leggen omdat je het zometeen op een lopen gaat zetten. Er is wat te weinig CO2 in verhouding tot de zuurstof en je hebt op dat moment een gewenste hyperventilatie - aanval. Je begint een klein beetje te duizelen, maar dat is wel het minste van je zorgen nu. Kort nadien zet je het op een lopen waardoor je spieren vollop CO2 loslaten in het bloed en het evenwicht stilaan herstelt. Zonder die extra zuurstof was je niet voldoende snel weggekomen voor die leeuw. Je leeft dus nog, dankzij de hyperventilatie.

Tof.

Maar het probleem ontstaat wanneer je op ongepaste tijden begint te hyperventileren. Waarom? Je wordt angstig voor iets (eender wat) en je lichaam versnelt de ademhaling, dezelfde reactie alsof er een leeuw stond dus. Het bovenstaande verhaal speelt zich af, met de uizondering van het weglopen. Het punt waarop je begint te duizelen is ditkeer wél een probleem voor jou (je hebt niets anders om mee bezig te zijn, dus ga je daar mee inzitten). Je wordt nóg angstiger en hopla, het hele verhaaltje versterkt zich en je begint nog meer te duizelen.

Wanneer die hyperventilatieaanval zo blijft doorgaan zit er veel te veel zuurstof in je bloed waardoor het evenwicht grondig verstoord wordt en je bloed alkalisch wordt (in tegenstelling tot zuur wanneer er teveel CO2 zou inzitten). Je begint hevig te duizelen, wazig te zien en kan het bewustzijn verliezen.